Freek

Hallo allemaal,

Ik ben Freek den Herder en ben geboren op 13 juni 1994.
Sinds 1 september 2012 woon ik met veel plezier op De Wieken. Mijn beperkingen zijn het gevolg van een chromosomale afwijking met de mooie naam “partiële trisomie 2p”. Dit is heel zeldzaam dus is er niet zoveel over bekend. Ik kan praten, doe ik graag en veel, en lopen, maar toch ben ik complex gehandicapt.
Mijn sociaal-emotionele ontwikkeling zit in de eerste socialisatie fase tussen de 6 en 18 maanden, en in mijn cognitieve ontwikkeling ben ik nog geen drie jaar. De zorg die ik nodig heb heet 24-uurs zorg, maar slapen kan ik heel goed zelf. Als ik wakker ben heb ik hulp nodig bij alles wat ik doe en nabijheid van begeleiding is heel belangrijk voor mij. Ik ben heel vaak vrolijk en houd van gezelligheid, maar als ik te veel prikkels krijg moet er een rust momentje ingebouwd worden. Die rust vindt ik op mijn eigen kamer. De begeleiding is super lief en heeft snel door wanneer dit nodig is. Mijn ouders hebben mijn kamer geweldig mooi ingericht. Het thema op mijn kamer is vissen omdat ik dat heel graag doe. Ik heb overal hengels uitgegooid, op mijn kamer en in de tuin. Het is wel net alsof vissen, want haakjes vinden mijn ouders en de begeleiding eng.
Door de week ga ik overdag naar de dagbesteding op de Mallemolen, dit is onderdeel van Zelo en in hetzelfde pand op de Wieken. Van daar uit gaan we naar de markt en de bakker om fruit en brood te halen. We brengen ook nog kranten rond in de buurt. We zijn dus veel buiten en ik ken heel veel mensen en iedereen is mijn vriend. We spelen ook graag in de tuin op de Wieken. Die heel mooi en groot is.
Dat hebben de ouders van alle bewoners met de hulp van de Udense gemeenschap zo aangelegd.
Ik ga ook nog graag met pappa en mamma mee naar huis, en dan logeer ik één of twee nachtjes thuis. Dan kan ik lekker chillen en luisteren naar hardstyle muziek met mijn zusje Romee, wat mijn ouders dan weer niet zo leuk vinden, maar ja. En na het logeren vind ik het ook weer leuk om naar mijn eigen huis te gaan waar ik met open armen weer door de begeleiding wordt ontvangen, want die hebben mij gemist.

Groetjes,

Freek